Ana içeriğe atla

Bugün

Bugün bir karmaşık düşünceler içindeyim. Sabah erkenden fakülteye geldim ama yapacak hiçbir şey yokmuş. Dün bir analiz yapmıştım, 50 Hz'de topladığım verilerin baskın frekansı 60 Hz'de çıktı. Facebooktan sordum kimse cevap vermedi. Oysa ki işaret işlemeci çok arkadaşım vardı. Acaba yöntemde mi hata yaptım, verilerde düşünemediğim bir şey mi var, hiç fikrim yok. Hocam derste, verilerle ilgili daha çok bilgisi olan arkadaşım da ancak yarın gelecekmiş. Hızlıca bitirmek istiyorum bu çalışmayı. En iyisi ben öğleden sonra kaynak arayayım, makale okuyayım. Sonuçta referansa da ihtiyacım var. 

Yeterlik hakkında hiç konuşmadık sanırım. Kaldım ve bunun nedenleri hakkında konuşmak değil derdim. Sadece  bana hissettirdiklerini düşünüyorum. Ağustos ayındaki düğünden ve alayından sonra, Eylül ayında ders çalışmaya başlamıştım. Kendimi paralamıyordum henüz ama her gün illa ki bir saat iki saat bakıyordum. Hiçbir şey yapmamışsam bile sayfalarını çeviriyordum defterlerimin. Sonraki zamanlarda tabi ki çalışmalar hızlandı. Daha çok, daha çok, daha çok... Son zamanlarda artık Duygu'nun evine kamp kurmuştuk. Kampı oraya kurmamızın sebebi de yemek pişirmek ve hazırlamakla zaman kaybetmek istememizdi. Annesi sağ olsun çok güzel besledi biz. Hatta yeterlikte aldığımız kiloları hala veremedik. Çoğunuz en azında ÖSS'ye girmiş insanlar olarak bilirsiniz ki bu tür sınavlar hayatınıza ambargo koyuyorlar. Bu süreçte sinemaya gitmeyi, havuza gitmeyi, tiyatroya gitmeyi,, bildiri ve makalelerle çalışmayı bıraktım. Varsa yoksa sadece ders çalışmak, popomun üstüne oturmak vardı. Ekim-Aralık ayları arasında sanki ahaytım askıya alınmıştı, ben uzaktan izliyordum. Aralık ayında kitap okumayı da bıraktım, artık kafam kaldırmıyordu. İzlediğim dizileri bıraktım, hatta Türk dizilerini bile bıraktım. Aralık ayında ayrıca uyumayı da bıraktım. Huzurlu bir uyku uyuyamaz oldum. Geceleri düzgün uyuyamayınca da, gündüzler çileye dönüştü. Birkaç kere de ölesiye uyumuşluğum var. Başımı bir koyup 12 saat boyunca gözümü açamadan... Bir gece saat 5te gözümü açıp Sait Faik'in bir hikayesini aradım. Sait Faik o hikayede "yazmazsam çıldıracaktım" diyordu. Ben de o hikayeyi okumazsam çıldıracaktım. Sanki o saatte herşey o hikayeyi bulup okumama bağlıydı. Sınav haftası, ve sınavdan kaldığımı öğrendiğim hafta ise toptan tatsızdı. Uykusuz, üzgün, sinirli... İşte yeterlik sınavı bana bunlara ve daha pek çok şeye mal oldu. Mal olduklarının karşısında ben sınavı geçseydim tatsız bir hatıra olarak aklımda kalacaktı o dönem sadece. Ama dediğim gibi sınavdan kaldım. Ve önümde beni gene aynı dönem bekliyor. Şimdi derin bir boşluk var, hocam bu aralar pek çalışmalayım sen derslerine çalış dedi. Ama henüz Şubat'tayız. Tekrar oturup ders çalışmayı kladırabilecek yapıda değilim. Nisan ayında başlayayım, hızlıca bitireyim diyorum. Zaten geçen seferden herşeyi olmasa da yoğınluğunu hatırlıyorum çalışılması gerekenlerin. Bu bir senede yaşadıklarım için üzgünüm. Kaybettiğim zaman için ve bunun ötesinde kendime yapamadığım yatırımlar için çok üzgünüm. Bunları tekrar yaşayacağım için de çok üzgünüm. Tekrarına gücüm var mı onu da bilmiyorum açıkçası.

Dün Duygu ile kariyerlerimiz üzerinde falan konuştuk. Sonra akşam kariyerden öte kendimle ilgili düşüncelere daldım. Nasıl bir bakışım var hayata diye. İstediğim şeylerin çok net olduğunu biliyorum zaten. Hani Evliya Çelebi Hızır Peygamberin karşısında Şefahat ya Resulaallah diyeceğine heyecanlanmış ve seyahat demiş ya, işte ben de bunu istiyorum. Bütün Dünya'yı gezeyim. Hakan Öge'yi bilir misiniz? İşte Hakan Öge idolüm. Yelken ile açılan, yıllarca Dünya'yı gezen bir fotoğrafçı. Yapmak istediğim herşeyi yapmış bir insan esasen. Diyebilirsiniz ki git yelken kursuna, zaten evden çıksan 10 dakikada limandayım. Ama sorun bu değil işte. Bir şeylerin  kursuna gidip onu yapamamak hiç hoşuma gitmiyor. Ata binmek için kursa gidiyorsam dağlarda ata binebilmeliyim (ki bu da zeytinlik, üzüm bağı ve bademlik projemin bir parçası. Bir kaç farklı ırktan at istiyorum ) Yelken kursuna gitmemin sebebi kullanabileceğim bir yelkenlimin olmasıdır. Burda dönüp dolaşıp işler paraya geliyor. Para için kariyer yapman gerekiyor. Falan filan. Bu noktaya girmeyeceğim. 

Beklentim sabah kalkıp çiçeklerimi sulamak, alelacele ağzıma tıkıştırdığım tostlarla değil, güzel bir şekilde kahvaltı etmek, denizdeysem yelkenimi açıp gitmek, binlerce kare fotoğraf çekmek, içlerinden hangisi en iyi onu bulmak... Kitaplarımı okumak, flütte bir Bach sonatı çalmak. 

Bu hayalleri kurarken hep arka plandan caz çalıyor, her akşam şarap kadehleri ile bitiyor gibi geliyor sanki. 

Dedim ya bugün kafam çok karışık nedense. Yazı da hiçbir yere ulaşmadı. Böyle bir iç dökmeydi diye düşünün. Ne bileyim. 

Kendini arayan bir ruh olacağım aklıma hiç gelmezdi ama öyle olduğumu fark ettim. Hani hepimiz ne olacağımızı daha küçüklükten biliyoruz ya. Sınavlar, okullar, okullar, sınavlar... Bunlar böyle giderken ne olduğumuzu düşünmüyoruz, ne olmamız bekleniyorsa o oluyoruz. Sonra ya ben nerdeyim dediğimiz de -ki diyenler şanslı bence, demeyenler çoktur- kafamız çok karışıyor. Ben de öyleyim sanırım bir süredir. 

Biterken  jehan barbur çalıyordu. İl defa dinliyorum, sevdim mi, sıkıldım mı bilemedim. 

Yorumlar

  1. Ne güzel yazmışsın arkadaşım..
    Kendimi buldum, kendimi okudum sanki :)

    YanıtlaSil
  2. Sezoşcum yazını çok begendim. Ahh benim de ne hayallerim var ama olmuyor:( Umarım hayallerimizin hepsi bir bir gerçekleşir. İnsanın buna çok ihtiyacı var. Sen arada sırada bu tarz yaz oldu mu, insan okuyunca rahatlıyor en azından. Öpüyorum seni.

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

MSA'da Pişirdim Evime de Getirdim

Merhaba; Toplanın şöyle etrafıma size çok güzel bir deneyim anlatmak istiyorum. Geçen hafta Seyahatperest Özge 'nin davetine uydum. Mutfak Sanatları Akademisi 'nde İtalyan Yemekleri Workshop'ına gideceğim benimle gelmek isteyen var mı dedi? Yemeklere baktım. Menüde el yapımı deniz mahsüllü fettucine, kuşkonmaz çorbası ve Marble cheesecake, amaretto ve bitter çikolatalı vardı. Kuşkonmaz çorbası ile ilgili bir fikrim yoktu, cheesecake ile zaten aram yok ama deniz mahsüllü fettucine beni can evimden vurdu. Zaten önceki hafta internette birkaç tarif okumuştum ama açıkçası hangisini pişireceğim hakkında hiçbir fikrim yoktu. Bir de bu deniz mahsülleri ucuz değil sonuçta. Benim de yemekle çok iyi bir ilişkim olmasına rağmen çok vardır beceremeyip çöpe atmak zorunda olduğum yemekler. O yüzden de bu deniz mahsüllerine hep mesefali yaklaştım. Neyse. Menüyü görünce buna ben gitmeliyim dedim. Sağ olsun Özge'nin kedileri de öyle düşünmüş. Pazartesi workshopa katılmak için benim gid

Beyazlı Kadın

Bir süredir okuduğum kitapları hiç yazmadığımı fark ettim. Hazır Beyazlı Kadın'ı yeni bitirmişken, kütüphanenin rafları arasında kaybolmamışken hemen yazayım bari dedim. Bu kitabı kitap klübümüzde okumuştuk, sanırım 3 kişi aldık sadece. Benden önce Bellanomisma okudu, diğer arkadaşımız okudu mu bilemiyorum. Ben esasında hayli kararlıydım, yazın sahilde okuyacaktım ama son anda aldığım kitaba Uğur el koyunca, (Zeno'nun Bilinci) elimde iki kitapla kalakaldım. Beyazlı Kadın ya da Karamazov Kardeşler.  Hadi dedim madem Bella çook beğendi, alayım raflardan da okuyayım. Wilkie Collins'in bu kitabı ilk gotik ve polisiye roman olarak geçiyormuş. Kitap yayınlandığında İngiletere'de öylesine büyük bir sükse yapmış ki Charles Dickens bile kıskançlık krizlerine girmiş Edward Drood'un Gizemi'ni yazmaya başlamış ama bitirmeye ömrü vefa etmemiş. Gerçekten de bir gizem olmuş sonu. Beyazlı Kadın İngiltere'de Limmerge Malikanesi'nde yaşayan iki genç kadına r

İçinden Deniz Geçen Şarkılar

Bülent Ortaçgil'e büyük bir aşk besleyen bir insan değilim. Ama yeni albümünün çok başarılı olduğunu okuyunca birkaç yerden ben de aldım. CD'yi alalı neredeyse iki ay oldu. Birkaç dinleme denemem başarısızlıkla sonuçlandı. Yeterlik sonra belki sakin sakin iyi gelir dedim ama kafam o kadar doluymuş ki hiç anlamamışım. Sonra da kaldırıp bir kenara koydum. Geçenlerde iphonedaki müzikleri değiştirirken bunu da eklemek istedim. Nasıl yaptıysam iki kere Bulutsuzluk Özlemi eklemişim ama Bülent Ortaçgil'i eklemeyi becerememişim. En sonunda tekrar update ettim önceki gece şarkıları. Dün de flüt dersine giderken dinledim bütün albümü. Derse saat 5 gibi gittim. Yürüyerek gideyim bari dedim. Hava ılıktı. Akşam üstünün romantizmi vardı, kulaklarımda da muhteşem melodiler. Bütün parçalarda bir deniz özlemi, balıkçılar, adalar, su altı, balıklar....Yani her parçanın içinden deniz geçiyor. Tadımlık olarak dinleyin ve hemen bu CD'yi edinin bence. Biterken karanfilli çay içiyorum. Mis g