Günlük koşuşturmalar

Merhaba; Spiritüel işlerle aranız nasıl bilmiyorum. Benimki pek iyi değil esasında. Hala en çok güldüğüm şeylerden biridir mesela, evren seni seviyor, sevgi içimizde muhabbetleri. Zaten Cem Yılmaz bizi yeterince güldürmemiş miydi bu konuyla ilgili? Ama yoga ve meditasyona olan ilgimi de yadsıyamıyorum. Hiçbir zaman düzenli bir şekilde yoga yapamadım ama hiç tam oalrak da uzaklaşmadım. Esasında zaman zaman düşünüyorum, keşke eğitimini alsaydım bu işin ve kendi kendime pratik etseydim diye.  Hamilelik eğitimleri ile birlikte bir de hamile yogası dersleri almıştım. Benim gittiğim hastanede eğitimleri Senem Ekin Şen veriyordu. Esasında youtube'da hem Türkçe hem İngilizce pek çok video bulabilirsiniz ama Senem Hocanın yaptırdığı seriyi ben çok sevmiştim. Yakında videom gelecek diyordu, hadi bakalım.  Peki meditayon bunların neresinde duruyor? Hamile yogası neredeyse meditatif bir şey zaten. O koca göbekle kobra duruşları falan yapılamıyor tabi ki. O yüz

Merhaba; Bu haftanın kitabı geçen haftadan geliyor esasında. Uğur sonbaharda ekmek yapmaya karar verdi ve bir ekmek makinası aldı. O zamandan beri eve dışardan ekmek almamız sayılıdır. Gerçekten de evde kendi ekmeğini yapmak çok güzel, çok keyifli bir süreç. Hele çeşit çeşit ekmekle ryapabileceğinizi düşününce. Ben bu kitaba şans eseri denk geldim İdefix'te. Uğur'a güzel bir hediye olsun dedim. Yeşim Çınar'ın Evde Pişen Ekmek isimli kitabında ekmek yapmanın  abcsi, bilinmesi gerekenler ve çeşitli tarifler var. Bir de çeşitli ekmek - kurabiye arası tarifler var ki beni de onlar ilgilendirdi. Tarifleri uygulamak son derece kolay. Çoğunda şeker, yağ gibi kaçınmak  istediğimiz şeyler minimumda tutulmuş. 15gr. şekerle yapılan tarif var düşünün. Ayrıca tarifleri kitaptan takip etmek de çok kolay. Ekmek kısmında ise yerel ve uluslararası çeşitli tarifler var. Fırında veya makinada pişirmeye uygunlar. Eğer ekmekle ilgileniyorsanız bu kitaptan memnun kalacaksınız bence. 

Merhaba; Hiç alışık olmadığınız bir yazı yazacağım size. Son zamanlarda kullandığım makyaj malzemeleri:) Nasıl şaşırdınız değil mi? Bu yazıyı bir süredir planlıyorum esasında ama işte şaşkınlıktan bir türlü kafamı toparlayıp yazamadım. Bu kış malum sebeplerden dolayı sadece bir kaç kıyafet giyebildiğim için makyaj malzemelerine aşırı bir düşkünlük gösterdim. Normalde bu kadar çok makyaj malzemesi almam, zaten böyle makyaj da yapmam ama diyorum ya kıyafet değiş(e)meyince makyaja sardırdım sanırım. Tabii bu malzemelerin hepsi yeni değil ama madem yazıyorum, sevdiğim her şeyi toparlayayım bari dedim. Listeye giremeyen bir kaç ürün var. Esasında çok seviyorum ama onları ABD'den almıştım. Türkiye'de de satılmıyorlar ne yazık ki. (Ne kadar az makyaj yaptığımı da burdan anlayın. 3 senede bir allığı bitirememişim) Esasında indie ürünler değil ama en azından E.L.F gibi nispeten büyük markalar bence Türkiye'ye girsin artık. Neyse gelelim neleri kullanıyorum, neleri sevi

Merhaba; Bu aralar sanırım biraz İspanyol edebiyatına takılacağım. Yani alışveriş sepetim öyle diyor. Sepetin tamamını alır mıyım bilemiyorum ama.  Bu hafta Merce Rodoreda'nın Güvercinler Gittiğinde isimli kitabını okudum. İspanyol İç Savaşı öncesinden başlayıp sonrasına doğru devam eden bir kadının hikayesi bu. Natalie ve önce sevgilisi sonra kocası Quimet'i tanıyoruz. Quimet esasında bencil, sadece kendini düşünen ve kendi istediği gibi yaşayan bir adam. Hatta Natalie'ye Colometa diyor sırf böyle demek istediği için. Üstelik Natalie sevmiyor öyle çağrılmıya. Öte taraftan Natalie tuhaf bir kadın karakteri. Ezildiğinin de farkında ama hiç sesini çıkaramıyor. Quimet'i çok seviyor bence. Üstelik anne ve babasından da çok fazla ilgi göremediği için klasik bir sorunlu kadın karakteri olarak karşımıza çıkıyor. Ancak İç Savaş sırasında yaşananlar öylesine boğazıma oturdu ki.  Kitap kötü müydü derseniz hayır kötü değildi derim. Yalnız benim için şöyle bir sık

Merhaba; Şöye bir şey yapayım diyorum. Bakalım ne kadar sürdürebileceğim. Her hafta okuduğum kitabın ve o hafta en çok kullandığım kalemin bir fotoğrafını yayınlayayım size. Hatta belki kitabın eleştirisini de yazarım. Ama söz vermeyeyim, bazen okuduklarımı yazmak bile istemiyorum.  Bu haftanın kitabı Hal Edward Runkel'in Bağırmayan Anne Baba Olmak isimi kitabı. Bu kitabı Blogcuanne'nin blogunda gördüm. Hatta çevirmen Ebrar Güldemler bizzat kendisi yazmıştı yazısını. Yanlış hatırlamıyorsam birilerine tek  bir ebeveynlik kitabı önersem bunu öneririm bile demişti. Tabii biz de bir kaç haftaya anne baba olacağımız için hadi bakalım bu neymiş dedim.  Özellikle psikoloji, kişisel gelişim kitaplarında anladığım kadarıyla birinin işine yarayan birinin pek işine yaramayabiliyor. Bu kitap benim için ne yazık ki öyle oldu. Her şeyden önce bu kitabı okurken tam olarak faydalanabilmeniz için  en azından 2 - 3 yaşında bir çocuğunuz olmalı. Her bölümün sonundaki içe bak