Merhaba;
Size çok güzel bir film anlatmak istiyorum. Ama filmi kelimelere dökmekte bile zorlanıyorum. uzun süredir bu kadar güzel bir film izlemedim sanırım.
Geçtiğimiz perşembe İTÜ'de kurduğumuz çadırın 100. gecesini için bir etkinlik düzenledik. Bu etkinlik bir film gösterimini de kapsıyordu. Benim cuma günü önemli bir sunumun olduğu için film gösterimine kalamadım ama filmde aklımda kaldı. Sonunda bugün filmi izledim.
İsmi Türkçe'ye Yağmuru Bile diye çevrilmiş, ilk duyduğumda bir anlam veremedim.
Film 2000 senesinde Bolivya'daki su savaşları döneminde geçiyor. Oalyı herkesin bildiğini düşünüyorum. Bolivya'da suyun özelleştirilmeye çalışılması ile halk büyük bir ayaklanma başlatmıştı. Zaten hayli fakir olan halkın aylık su faturası 20 dolar gibi bir rakama çıkmış ki bu da esasında 4 kişilik bir ailenin aylık yemek masrafıymış. Su faturalarını yakıp ayaklanma çıkarmışlar, ve sonunda özelleştirme yasasını iptal ettirmişler. Aynı ayaklanmalar bir de 2005te çıkmış. Ve sanıyorum ki suyun özelleşmesi meselesi 2006'da Evo Morales'in başa geçmesi ile en azından şimdilik rafa kalkmış (bu noktadan emin değilim sadece Evo Morales'in politik görüşünün özelleştirmelere tamamen karşıt sonuçta). İşte filmde tam 2000 senesindeki bu ayaklanmalardan önce Columbus'un Güney Amerika'ya ulaşmasından sonra olanları filme çekecek ekibin gelmesi ile başlıyor. Bu filmde de esasında İspanyollar'ın yeni kıtayı ne kadar sömürdüğünü anlatmayı planlıyorlar. Yerli hakltan seçtikleri bir grup insan Kızılderilileri (ki bununla ilgili de güzel bir replik var. Esaısnda bunlar İnka, bizim Kızılderililere ihtiyacımız vardı diye) oynuyor. Bu arada bu insanların da su hakkı üzerindeki savaşları var.
Fİlmi anlatmak dediğim gibi bence hayli zorlu. Bir yandan İspanyolların sömürgeleşirken enler yaptıklarını bir filmci gözünden görüyorsunuz, öte taraftan da geçen 500 senede esasında hiçbirşeyin değişmediğini de görüyorsunuz. Küresel sermaye kullanacak hiçbirşey bulamazsa insanların suyuna göz dikiyor. Hatta akan sularını, kuyularını satın aldıkları gibi yağmurlarına da ambargo koyuyorlar. İnsanların YAĞMURU BİLE biriktirmesine izin vermiyorlar.
Film çekilirken bizim filmcilerde büyük bir değişimden geçiyorlar. Bir gün tamamen doğru olduğuna inanarak yaptıkları işi ertesi gün sorguluyorlar.
Yağmuru bile bence çok etkiliyici bir filmdi. Filmin sonunda boş sokaklarda gezinen rahip sahnesi ise çok güzel bir çekimdi. Bu filmi bizim arkadaşlardan kim önerdi bilmiyorum ama kim önerdiyse ona teşekkür ediyorum. Benim bilmediğim bir filmdi. Bir süre daha güzel bir film izleyebileceğimi sanmıyorum.
Yarın pazar, hava hayli soğuk, son soğukların tadını çıkarın bence. Çay, kahve, film, battaniye:)
Yorumlar
Yorum Gönder